WEL OF NIET STOPPEN MET ROKEN? MET EEN STOPCOACH LUKT HET WÉL!

Een 'stoppen met roken' coach vertelt: Ik ken ze onderhand allemaal, de redenen (lees ‘smoezen’) om stoppen met roken voor je uit te schuiven. ‘Ik ben bang om aan te komen. Ik heb teveel stress op dit moment. De sigaret is mijn maatje. Heb het al zó vaak geprobeerd, het lukt toch niet. Als ik stop met roken heb ik geen enkel pleziertje meer…’ En we kennen allemaal wel iemand die rookte als een schoorsteen en toch 90 is geworden. De enige echte reden (geen smoes) is natuurlijk: ik wíl eigenlijk liever niet stoppen met roken. Maar toch ook weer wel. Wel-niet, wel-niet, wel-niet, in het hoofd van een verslaafde die denkt aan stoppen, speelt zich dat liedje eindeloos af... Tot het moment komt: ‘En nú kap ik er echt mee.’ Dan ben je klaar voor de stoppoging of de volgende stoppoging. Dat is een belangrijk moment! “Stoppen met roken is als het verbreken van een relatie met een fout vriendje of vriendinnetje.” Intake Bij elke intake die ik als stoppen met roken coach doe met nieuwe cliënten voel, hoor, proef en zie ik de enorme tegenstrijdigheid in het verlangen om te stoppen met roken. Aan de ene kant wil je wél, maar aan de andere kant wil je niét van de sigaret af. Raak je bij voorbaat in paniek als je geen sigaretten in huis hebt. Hoop je dat ik zal zeggen ‘Ach, eentje af en toe, bij gelegenheid, dat kan wel hoor…’ Of: ‘Stoppen met roken is helemaal niet moeilijk als je maar precies doet wat ik zeg.’ Zo werkt het helaas niet in het echt. Stoppen met roken is topsport. Grote beloningen liggen in het vooruitzicht als je wint, maar je krijgt ze niet cadeau. Ik als coach kan je wel steunen om succes te halen! “Stoppen met roken is topsport. Grote beloningen liggen in het vooruitzicht als je wint, maar je krijgt ze niet cadeau.” Lekker doorroken Mijn eerste vraag bij de kennismaking is: ‘Je bent nou hier en dat vind ik geweldig. Maar wat maakt dat je niet gewoon lekker doorrookt?’ En dan komen de verhalen, over angst voor ziekten (‘Ik wil geen zuurstoftank’), schaamte over stank (‘Mijn familie mijdt me’), zorgen over de conditie (‘Ik loop te hijgen als een oud paard’) en niet te vergeten de kosten: ‘Als ik stop met roken kunnen we twee keer per jaar op vakantie.’ Maar roken heeft ook voordelen. En die wegen zwaar. Want – zeg zelf - de sigaret ís voor jou en héél veel andere mensen een maatje, een maatje dat troost geeft in moeilijke momenten. Of gezelligheid geeft in de groep. Wat ik ook vaak hoor, vooral van rokers die in zorg werken: ‘De sigaret is mijn escape. Even een rustmoment voor mezelf, even naar buiten, roken.’ Letterlijk om stoom af te blazen dus. Mensen die hele dag ‘aan’ staan en die geen andere kans lijken te hebben om even te relaxen dan roken. Daarnaast heb je als roker te maken met die standaard vaste rookmomenten, ‘s morgens bij de koffie, ’s avonds na het avondeten. De peuk in de auto onderweg naar het werk, of nog lekker even die ene, als een klus geklaard is. Redenen om wél te roken liggen voor het grijpen. De verslavende stof in sigaretten – nicotine - en andere troep die fabrikanten er doelbewust in stoppen om je verslaafd te houden, zorgen dat je er maar wát graag weer een opsteekt. En ik snap dat, zonder oordeel. Veel cliënten – die nu ex-rokers zijn - zeggen na afloop van een traject van 3 maanden coaching, dat ze het vooral fijn vonden om te kunnen praten met iemand die niet met een vingertje wijst. Hen niet beschuldigend toespreekt in de trant van: ‘Als je wilt stoppen met roken, dan stóp je toch gewoon.’ 0f: ‘Toon wat meer karakter en kap er gewoon mee.’ ‘Geldgebrek? Kappen met die dure rookhobby, probleem opgelost.’ Niet-rokers weten écht niet waar ze het over hebben. Als voormalig verslaafde (door meeroken notabene) weet ik uit ervaring hoe ontzettend moeilijk het kan zijn om afscheid te nemen van een fout vriendje. Dat is de ware aard van de sigaret: een fout ‘vriendje of vriendinnetje’. Echte vrienden beschermen je immers en hebben het goed met je voor. Foute vrienden kunnen je aan de rand van de afgrond brengen. Het kan ze niks schelen wat dat met je doet. Eén op de twee rokers overlijdt vroeg of laat aan roken of aan de gevolgen van roken. Roken is Russische roulette. Serieus probleem? Als stoppen met roken het echt zo makkelijk was dan hadden de tabaksfabrikanten een serieus probleem. Maar dat hebben ze niet. Verslavende sigaretten, shag, pijpjes, e-smokers en andere vervangende rookwaren met nicotine mogen gewoon vrij verkocht worden. Deze drugs gaan nog steeds – hoe dodelijk en ziekmakend ook - als zoete broodjes over de toonbank. Dit ondanks beperkende maatregelen zoals het terugdringen van het aantal verkooppunten en het duurder maken van de verslavende stoffen. De trieste - en voor mij eveneens ziekmakende - waarheid is: accijns op rookwaar levert de schatkist per jaar méér op (2.4 miljard euro) dan dat er uit gaat aan tabak gerelateerde kosten in de zorg (500 miljoen euro). De lugubere waarheid is dat de B.V. Nederland ‘boodschappen doet’ met rook- lees: bloedgeld. We offeren er jaarlijks zo’n 20.000 mensenlevens voor op. Er is een gelukkig een grote groep rokers die zich niet meer voor dat karretje laat spannen. Die het roken echt zat is. En ermee stopt, linksom of rechtsom. De manier waarop ze het aanpakken blijkt van doorslaggevend belang te zijn of het lukt of niet. Mensen zijn verschillend en wat voor hen werkt of niet is ook verschillend. Ongeveer 100.000 rokers lukt het ieder jaar voor te stoppen met roken. Wat is hun geheim? Volhouden Als stopcoach zie ik één grote gemene deler bij de succesvolle stoppers. Ze geven niet op, ze houden vol. Ze gaan door met proberen te stoppen, ook na één, twee, drie, vier, vijf, zes of meer ‘mislukte’ pogingen… Ze staan op, hervatten zichzelf en gaan het opnieuw doen: stoppen met roken. Een ‘mislukte’ stoppoging bestaat in mijn ogen niet. Het is een onderdeel van de weg naar het uiteindelijke succes. Want van iedere poging om te breken met een verslaving – alcohol, gamen, internetshoppen, roken, noem maar op – leer je meer over jezelf en over de geniepige tegenstander, de verslaving...